بررسی میزان شیوع خطاهای موقعیتی پانورامیک دیجیتال در بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک به طور گسترده ای برای اهداف تشخیصی دهان و دندان ها کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان خطاهای رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در بیمارانی است که به دانشکده دندانپزشکی شهر یزد مراجعه کرده اند. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی انجام شد و از 400 رادیوگرافی موجود در آرشیو بخش استفاده شد. دامنه سنی بیماران از 70-10 سال بود. خطاهای رایج که در 13 گروه طبقه بندی شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار spss نسخه 17 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: تنها 47 (11%) از رادیوگرافی ها عاری از خطا بودند و شیوع خطا در سیر رادیوگرافی ها بدین شرح بود. موقعیت جلوتر بیمار در دستگاه (7/8%)، موقعیت عقب تر بیمار در دستگاه (9%)، چرخش سر (2/6%)، کج شدن سر (7/3%)، پایین آمدن چانه(11%)، بالا رفتن چانه (7/27%)، موقعیت قوز کرده (5/14%)، قرار نگرفتن چانه بر روی chin rest (0%)، قرار نداشتن زبان بر سقف کام (5/21%)، استفاده نکردن از راهنمای bite (1%)، حرکت بیمار (5%)، خارج نکردن دندان مصنوعی بیمار (2/1%) و جدا نکردن اجسام فلزی (4%). نتیجه گیری: بیشترین خطای رخ داده مربوط به بالاتر قرار گرفتن چانه است و کمترین خطا مربوط به قرار نگرفتن چانه بر chin rest می باشد. به نظر می رسد بهترین راه برای داشتن رادیوگرافی هایی با خطای کمتر، موقعیت دادن صحیح بیمار در دستگاه می باشد.